5 lat pracy w belgii jaka emerytura

Brytyjczyk, który w swojej karierze zawodowej posiada 9-letni staż pracy w Polsce, a na-stępnie przez 15 lat pracował w Anglii, może skorzystać z unijnej koordynacji systemów za-bezpieczenia społecznego – np. przy ustalaniu prawa do emerytury możliwe jest zastosowanie zasady sumowania okresów pracy w Polsce oraz w Wielkiej Brytanii. staż pracy powyżej 20 lat – pracownikowi służby cywilnej przysługuje odprawa w wysokości 6-miesięcznego wynagrodzenia. Odprawa emerytalna w ramach programu Tarcza 4.0 W Ustawie z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami pandemii COVID-19 jest zapis w wieku do 4 lat – w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie, bez względu na liczbę dzieci, do 6 lat. Ile wynosi emerytura po 50 latach pracy? Z kolei pracujący ponad 50 lat kierowca również wypracował wysokie świadczenie – 15,8 tys. zł. ZUS w regionie wypłaca też emerytury wynoszące po 19 gr miesięcznie. Wysokość emerytury powszechnej dla nauczyciela w 2023 roku. W myśl przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z FUS emerytury waloryzowane są raz do roku. W bieżącym roku waloryzacja ma charakter kwotowo-procentowy, co oznacza, że część emerytur zostanie powiększona o gwarantowaną kwotę podwyżki, czyli 250,00 zł brutto (227,50 zł Emerytura kapitałowa — co to takiego? Okresowa emerytura kapitałowa jest emeryturę ze środków zapisanych na subkoncie ZUS oraz tych zgromadzonych w OFE. Może zostać wypłacona tylko kobietom, które są członkiniami OFE i mają zapisaną na swoim subkoncie wystarczającą kwotę środków, a do tego pobierają emeryturę powszechną. nonton catch me if you can idlix. Mieszkańcy Austrii mogą liczyć na stabilną finansowo starość. Emerytura w Austrii należy do jednych z najwyższych w Europie! Średnia kwota świadczeń emerytalnych wynosi około 2400 EUR brutto miesięcznie. Czy Polacy pracujący w Austrii również mogą otrzymać taką emeryturę? Odpowiedź w naszym artykule! Polonia w Austrii nie należy do tych liczniejszych, mieszka tam ponad 60 tysięcy naszych rodaków. Jednak rynek pracy w Austrii jest w zapotrzebowaniu na pracowników zagranicznych, zwłaszcza jeżeli mówimy o pracy w: gastronomiibudownictwiehotelarstwieopiece nad osobami starszymi O wiele łatwiej znaleźć pracę w Austrii będzie osobom ze znajomością języka niemieckiego. Więcej na temat tego jak wygląda życie w Austrii w naszym poprzednim artykule. Zarobki w Austrii W Austrii, podobnie jak w wielu innych krajach europejskich, ustawowo nie obowiązuje kwota minimalnego wynagrodzenia. Jedynie nie może ono być niższe od 1000 EUR. Średnie wynagrodzenie w Austrii szacuje się na poziomie 3 500 – 4 000 EUR brutto/miesięcznie. Poniżej można zobaczyć średnie miesięczne zarobki na poszczególnych stanowiskach: StanowiskoŚrednie miesięczne zarobki bruttoMonter instalacji sanitarnych3000 EURCieśla3000-3500 EUROperator maszyn CNC3700 EURMurarz2700 – 2900 EURElektryk3500 – 4000 EURPomoc kuchenna2000 – 2500 EURKelner2000 – 2500 EURPokojówka1800 EUR Wiek emerytalny w Austrii Rodowici Austriacy przechodzą na emeryturę stosunkowo wcześnie – kobiety w wieku 60 lat, mężczyźni 65 lat. W kolejnych latach, wiek emerytalny ma być jednak stopniowo wyrównywany do 65 lat zarówno dla kobiet jak i mężczyzn. Również istnieje możliwość wcześniej przejść na emeryturę, warunkiem jest min. 40 lat stażu pracy. Oprócz tego, emeryt w Austrii może kontynuować pracę nawet po przejściu na emeryturę. Wtedy emerytura jest pomniejszona o kwotę miesięcznego wynagrodzenia. Emerytury w Austrii – państwowe ubezpieczenie Podstawowym filarem austriackiego systemu emerytalnego są składki na ubezpieczenie emerytalne odprowadzane od wynagrodzenia. Każdy pracownik i osoba prowadząca działalność gospodarczą ma obowiązek płacenia składek (wyjątek stanowią urzędnicy państwowi, których emerytura jest finansowana w inny sposób). Składki na ubezpieczenie emerytalne wynoszą 22,8% otrzymywanego wynagrodzenia brutto. Pracownik opłaca w 10,25%, a 12,55% pracodawca. Oprócz składek na ubezpieczenie, do każdej emerytury dokłada państwo – każdy pracownik ma indywidualne konto emerytalne, na które za każdy przepracowany rok, wpłacane jest 1,78% rocznego dochodu. Koszty życia w Austrii – mieszkanie, wyżywienie, transport Rodzaje emerytur w Austrii System emerytalny w Austrii opiera się na 3 głównych filarach: emerytura podstawowaemerytura pracowniczaemerytura prywatna W związku z tym istnieje podział na emerytury składkowe (czyli od pracodawcy oraz państwa) oraz nieskładkowe (czyli prywatne). Dodatkowo, emerytom w Austrii przysługują tzw. dodatki emerytalne: Pensionskassen – fundusze emerytalneBetriebliche Kollektivversicherung – ubezpieczenie grupoweRezerwy emerytalne przedsiębiorstwaUnterstützungskasse – fundusze wsparciaUbezpieczenie bezpośrednieDodatkowe świadczenia dla osób o niskich dochodachInvaliditätspension – renta inwalidzka Poniżej można szczegółowo zapoznać się z zasadami otrzymania wyżej wymienionych dodatków emerytalnych. Dodatek emerytalnyPodstawowe zasady Pensionskassen – fundusze emerytalneW tym celu pracodawca w ramach jednego przedsiębiorstwa tworzy odrębny podmiot prawny i tam odprowadza składki forma odprowadzania składek nie podlega opodatkowaniu dla pracownika. Betriebliche Kollektivversicherung – ubezpieczenie grupoweObowiązuje niższe opodatkowanie przy grupowym ubezpieczeniu (stopa procentowa – 0,5%). Czyli to jest dobrym rozwiązaniem dla pracodawcy. Rezerwy emerytalne przedsiębiorstwaW tym przypadku pracodawca pełni rolę instytucji emerytalnej. Wtedy te rezerwy nie podlegają opodatkowaniu dla pracownika. Unterstützungskasse – fundusze wsparciaPośrednik pomiędzy pracodawcą a firmą ubezpieczeniową. Od kilku lat traci popularność w Austrii. Współpracując z pośrednikiem, można było dostać dod. ulgi. Ubezpieczenie bezpośrednieSytuacja, kiedy pracodawca bezpośrednio podpisuje umowę z firmą ubezpieczeniową. Wtedy składki nie są dodatkowo opodatkowane przez państwo austriackie. Dodatkowe świadczenia dla osób o niskich dochodachKwota ustalana indywidualnie, w zależności od regionu zamieszkania. Wniosek należy składać w urzędzie miasta/gminy zameldowania. Invaliditätspension – renta inwalidzkaPrzyznawana jest w przypadku kiedy osoba może wykonywać powierzone obowiązki w pracy jedynie na 50%. Dodatkowo należy mieć conajmniej 60 m-cy opłaconych składek w ciągu ost. 10 lat. Jak już można zauważyć, powyższe tzw. dodatki emerytalne są wprost uzależnione od decyzji pracodawcy w sprawie odprowadzenia składek pracowników. Państwo w głównej mierze jest odpowiedzialne jedynie za dodatki dla niepełnosprawnych oraz dla osób o niskich dochodach. Pierwsze formalności w Austrii – Jak podjąć pracę w Austrii? Warunki przyznawania emerytur w Austrii Oprócz osiągnięcia wieku emerytalnego, warunkiem koniecznym do uzyskania pełnej kwoty świadczenia emerytalnego jest: Co najmniej 15 lat odprowadzania składek na ubezpieczenie emerytalneCo najmniej 15 lat zatrudnienia Jak wygląda sytuacja z Polakami pracującymi w Austrii? Polacy, którzy legalnie pracują w Austrii i odprowadzają składki nabywają prawo do emerytury już po roku pracy – kwota świadczenia, w zależności od ilości przepracowanych łącznie lat, będzie proporcjonalnie doliczona do polskiej emerytury. W związku z tym iż Austria z Polską są objęte wspólnotową koordynacją systemów emerytalnych, Polacy mają prawo dostawać łączoną emeryturę niezależnie od miejsca zamieszkania (mówimy tutaj o Austrii bądź Polsce). Warunkiem jest osiągnięcie wieku emerytalnego w obu krajach. Minimalna emerytura w Austrii Minimalna emerytura dla samotnych seniorów wynosi około 1089 EUR brutto miesięcznie. Średnia jednak wynosi około 2400 EUR brutto miesięcznie co jest kwotą ponad 40% wyższą od tej jaką otrzymują niemieccy seniorzy! W różnych analizach, austriacki system emerytalny jest oceniany negatywnie. Głównie dlatego, że jest on bardzo niewydajny – społeczeństwo się starzeje, wiek emerytalny jest bardzo niski, a świadczenia hojne. Reformy są konieczne, aby utrzymać takie standardy jakie są obecnie. Gdzie składać wniosek o przejście na emeryturę w Austrii? Wnioski oraz niezbędną informacje na temat ubezpieczeń emerytalnych w Austrii można znaleźć na stronie: Urzędu ds. obywatelskich – Zakładu Ubezpieczeń emerytalnych (odpowiednik polskiego ZUS) – Zainteresowała praca i emigracja do Austrii? Sprawdź aktualne oferty pracy w tym kraju! Powiązane wpisy Zarobki w Austrii – Ile średnio zarabia się w Austrii?Koszty życia w Austrii – mieszkanie, wyżywienie, transportJak wygląda życie w Austrii? Czy warto emigrować?Emerytura w Szwecji – Ile wynosi, kiedy się należy? Od lat kraje skandynawskie są popularnym kierunkiem emigracji zarobkowej, bo oferują wysokie wynagrodzenia i dobre warunki pracy. Nie inaczej jest w przypadku Danii – o pracy w tym kraju krąży wiele pochlebnych opinii. Jednak decydując się na pracę tam, warto poznać zasady rynku pracy, zatrudnienia oraz inne związane z tym kwestie, by móc planować wszystko zupełnie świadomie. Wiele rzeczy w systemie zatrudnienia w Danii różni się od polskich realiów i warunków – między innymi kwestia emerytur. Dowiedz się jak wygląda emerytura w Danii i formalności z nią związane! Emerytura w Danii – czy warto się o nią starać? W Danii można wyróżnić trzy rodzaje świadczeń emerytalnych: emeryturę państwową, emeryturę uzupełniającą (fundusz ten jest opłacany przez pracodawcę) oraz emeryturę indywidualną (opłacaną dobrowolnie i indywidualnie). Wiek emerytalny w Danii Podstawowy system emerytalny (tzw. powszechna emerytura – folkepension,) jest zarządzany przez Duński Urząd Płatniczy (Udbetaling Danmark) oraz władze lokalne. Prawo do uzyskiwania emerytury w Danii zyskują osoby, które ukończyły 65 lat. Jednak do roku 2022 wiek emerytalny zostanie podniesiony do lat 67. Emerytura państwowa w Danii Duńczycy uzyskują prawo do emerytury państwowej po 5 latach mieszkania w Danii między 15. a 65. rokiem życia i opłacaniu składek. Cudzoziemcy, którzy chcą się ubiegać o taką emeryturę, muszą zamieszkiwać w tym kraju minimum 10 lat, z czego ostatnie 5 lat przed emeryturą. Jeśli nie spełniasz tych wymogów nie martw się! Osoby, które mieszkały w Danii przez krótszy okres, otrzymują proporcjonalną część świadczenia. By otrzymać pełną kwotę świadczenia emerytalnego, trzeba zamieszkiwać w Danii 40 lat. Aktualna wysokość pełnej emerytury państwowej to 68 556 koron rocznie (ok. 9 200 euro). Nie jest to satysfakcjonująca kwota, biorąc pod uwagę koszty życia w Danii. Na szczęście większość emerytów korzysta też z dwóch pozostałych filarów emerytalnych. Poza tym, nawet pod uzyskaniu świadczeń można nadal pracować i wiele osób się na to decyduje. Osoby, które nie mogły sobie pozwolić na odłożenie wystarczających kwot na jesień życia, mogą się ubiegać o dodatek emerytalny, który jest wypłacany raz w roku, zaś jego kwota to około 11 000 koron (ok. 1480 euro). Warunkiem jest dochód nie przekraczający 77 700 koron rocznie (ok. 10 300 euro). Emerytura uzupełniająca w Danii Oprócz emerytury państwowej, większość osób pobiera też emeryturę uzupełniającą (ATP – Arbejdsmarkedets Tillægspension), pochodzącą z dodatkowych programów emerytalnych. Przysługuje tym osobom, które pracują więcej niż 9 godzin na tydzień, a jej ostateczna wysokość zależy od kapitału, który uzbierał się przez wszystkie lata pracy. Emerytura ta należy się zarówno obywatelom, jak i obcokrajowcom, którzy między 15. a 65. rokiem życia pracowali w Danii i płacili składki. Emerytura indywidualna w Danii Wielu Duńczyków decyduje się również na prywatne zabezpieczenie emerytalne, odkładając pieniądze na koncie oszczędnościowym lub funduszu emerytalnym. Wysokość takich składek, jak i późniejszej emerytury, jest ustalana już indywidualnie na podstawie umów między ubezpieczonym a firmą ubezpieczającą. Jak wygląda w praktyce przyznawanie emerytury w Danii? Paweł, po przepracowaniu kilkunastu lat w Polsce, postanowił wyjechać do Danii. Znalazł pracę, która mu odpowiadała, i zdecydował się na pozostanie w tym kraju. Łącznie mieszkał w Danii 23 lata przed osiągnięciem wieku emerytalnego (67 lat) i do tego czasu pracował. Otrzyma więc emeryturę wypracowaną w Polsce (proporcjonalną do przepracowanych w ojczyźnie lat, a z uwzględnieniem faktycznego stażu pracy – nie tylko lat przepracowanych w Polsce), państwową emeryturę duńską w wysokości odpowiadającej okresowi jego pobytu w Danii, a także emeryturę uzupełniającą, której kwota zostanie obliczona na podstawie odprowadzonych składek. Jeśli zdecydował się także na opłacanie indywidualnego funduszu emerytalnego, otrzyma również emeryturę indywidualną. Paweł ściągnął do pracy w Danii na kilka lat swojego bratanka, Marka. Marek przepracował w Danii 6 lat i wrócił do Polski. Po osiągnięciu wymaganego wieku emerytalnego, będzie miał prawo do polskiej emerytury (która zostanie obliczona na podstawie całego stażu pracy Marka, również lat spędzonych w Danii), cząstkowej emerytury duńskiej jak i duńskiej emerytury uzupełniającej, jeśli płacił składki w trakcie swojego pobytu za granicą. Łączenie emerytur z różnych krajów Więcej o łączeniu emerytur z różnych krajów w oficjalnym serwisie Unii Europejskiej. Na koniec warto również przypomnieć o tym, że w Danii bardzo duży wpływ na warunki zatrudnienia, a co za tym idzie, warunki urlopów, zwolnień i emerytur, mają ustalenia związków zawodowych, które działają tam bardzo prężnie. Dlatego też po podjęciu pracy w danej firmie, warto zasięgnąć języka w kwestii umów związkowych. Prawa pracownika są w Danii bardzo istotną kwestią, dlatego też są one bardzo zabezpieczone i państwo w żaden sposób nie przymyka oka na nielegalne działania w tej dziedzinie. Wszelkie naruszenia praw pracowniczych można zgłosić do duńskiego odpowiednika Inspekcji Pracy – Arbejdstilsynet. Gotowy do przeprowadzki do Danii? Sprawdź aktualne oferty pracy! Powiązane wpisy Zasiłki i świadczenia socjalne w DaniiKoszty życia w Danii – Poradnik pracy w DaniiPraca i życie w Danii – wywiad z Panem Tomkiem W 2014 roku skończę 55 lat i będę miała 5 lat pracy w Belgii. Wtedy też chcę się zwolnić z pracy i wrócić do Polski. Czy w Polsce będzie mi się należał zasiłek dla bezrobotnych? Jakie papiery muszę przywieźć z Belgii? - pyta czytelniczka. Przed powrotem do Polski warto się starać o przyznanie zasiłku w Belgii. Nie tylko dlatego, że jest wyższy i można go przetransferować do Polski, ale również z tego powodu, że po wieloletnim pobycie za granicą przyznanie polskiego zasiłku może nie być możliwe. Polska stosuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (dalej przepisy koordynacyjne). Mają one zastosowanie także do świadczeń dla bezrobotnych. Zgodnie z nimi zasiłek dla bezrobotnych powinien, co do zasady, zostać wypłacony w kraju, w którym pracownik ostatnio podlegał ubezpieczeniom społecznym, tj. w kraju, w którym zarobki otrzymywane od pracodawcy były oskładkowane. Jeśli zatem utrata pracy nastąpi w Belgii, prawo do zasiłku i wysokość tego zasiłku będą określone według prawa belgijskiego, a świadczenie będzie wypłacane w belgijskiej walucie. Natomiast do ubiegania się o polski zasiłek co do zasady konieczne jest wykazanie, że ostatnie miejsce zatrudnienia było w Polsce. Więcej pieniędzy dadzą w Belgii Uprawnienia do belgijskiego zasiłku z tytułu bezrobocia zależą od wieku pracownika w chwili utraty pracy oraz stażu pracy. Osoby po 50. roku życia muszą wykazać, że przed złożeniem wniosku o zasiłek pracowały 624 dni robocze w ciągu 42 miesięcy przed utratą pracy. Nie chodzi wyłącznie o pracę w Belgii, można zliczyć wszystkie okresy zatrudnienia w krajach UE i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, również w Polsce. Belgijski zasiłek wynosi 65% ostatniej płacy brutto przez pierwsze trzy miesiące bezrobocia, potem stopniowo maleje, a jego wysokość zależy od tego, jak długo pracownik był zatrudniony, zanim utracił pracę. Docelowo uprawniony będzie dostawał zryczałtowany zasiłek, stanie się to tym później, im dłuższy ma staż pracy. Zryczałtowane stawki zasiłku wnoszą: - 1090 euro dla osób, które mają na utrzymaniu członków rodziny, Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ - 916 euro dla osób samotnych, - 483 euro dla osób, których partner/współmałżonek osiąga dochody. Jak widać, nawet to najniższe belgijskie świadczenie w przeliczeniu na złote wynosi aktualnie ponad 2 tys. zł, a więc jest dużo korzystniejsze niż najwyższy dziś polski zasiłek (953,10 zł). Jednak belgijskie przepisy, podobnie jak polskie, nie od razu dają prawo do zasiłku osobom, które same zrezygnowały z pracy lub odeszły z niej za porozumieniem stron (są pewne wyjątki). Od razu można liczyć na świadczenie wtedy, gdy pracownik został zwolniony albo gdy jego umowa wygasła. Jak przetransferować zasiłek Osoba, która dostała belgijski zasiłek dla bezrobotnych, może się starać o jego transfer w związku z wyjazdem do Polski. Wcześniej jednak trzeba pozostawać w dyspozycji belgijskich służb zatrudnienia przez cztery tygodnie po przyznaniu zasiłku. Skrócenie tego okresu jest możliwe na wniosek bezrobotnego umotywowany zamiarem wcześniejszego wyjazdu wraz z małżonkiem lub partnerem, który znalazł pracę w Polsce. Tuż przed wyjazdem, jeszcze w belgijskim urzędzie pracy należy postarać się o dokument PD U2 uprawniający do transferu zasiłku dla bezrobotnych (dawny formularz E 303). W Polsce dokument ten składa się w ciągu 7 dni od daty w nim wskazanej w wojewódzkim urzędzie pracy właściwym dla miejsca zamieszkania. Jednocześnie trzeba zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy. Od tego momentu bezrobotny pozostaje w dyspozycji polskich służb zatrudnienia, musi kontaktować się z urzędem pracy w określonych terminach, korzystać z ofert pracy proponowanych przez urząd. Transfer zasiłku trwa 3 miesiące, ale jest możliwość przedłużenia go do 6 miesięcy - decyduje o tym instytucja, która go przyznała. Po tym czasie można wrócić do Belgii i kontynuować tam pobieranie zasiłku albo starać się o jego polski odpowiednik. W Polsce rok pracy lub dowody Tu jednak obowiązują polskie przepisy o przyznawaniu świadczeń z tytułu bezrobocia. Zgodnie z nimi zasiłek otrzymują osoby, które w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji w Polsce były zatrudnione lub prowadziły działalność gospodarczą przez co najmniej 365 dni. Ten warunek nie ma zastosowania, jeśli zainteresowany udowodni, że podczas pracy za granicą jego centrum interesów życiowych było w Polsce. Może to być trudne w przypadku osoby, która przebywała za granicą dłużej niż kilka lat. Co będzie dowodem? Np. bilety wskazujące jak często wnioskujący przyjeżdżał do Polski, fakt zamieszkiwania tu jego najbliższych, dowody na przelewanie im zarobionych na saksach pieniędzy, zameldowanie na stałe w Polsce i rozliczanie tutaj swoich podatków, posiadanie w Polsce nieruchomości. W przypadku, gdy urzędników uda się przekonać, wystarczy w wojewódzkim urzędzie pracy złożyć dokument E301/U1 poświadczający okresy zatrudnienia i ubezpieczenia w kraju ostatniego zatrudnienia. Przepisy o koordynacji pozwalają bowiem sumować okresy zatrudnienia i ubezpieczenia umożliwiające uzyskanie świadczeń z tytułu bezrobocia obywatelowi UE/EOG, który posiada okresy zatrudnienia i ubezpieczenia w dwóch lub więcej państwach członkowskich. Okres na jaki przyznany może być polski zasiłek, a także jego wysokość, zależą od stażu pracy: • od 1 roku do 5 lat - 80% kwoty zasiłku na 6 miesięcy, • od 5 lat do 20 lat - 100% kwoty zasiłku na 6 miesięcy, • ponad 20 lat - 120% kwoty na 6 miesięcy. Jeśli stosunek pracy został rozwiązany na mocy porozumienia stron lub z powodu rezygnacji pracownika, prawo do zasiłku przyznawane jest po 90 dniach od dnia zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy. Przed wyjazdem do Polski, oprócz dokumentu PD U2 i E301/U1 warto zabrać wszystkie dokumenty otrzymane od pracodawców zagranicznych potwierdzające okresy zatrudnienia i opłacane z tego tytułu składki, czyli świadectwa pracy, umowy zlecenia, dokumenty potwierdzające prowadzenie działalności gospodarczej, zaświadczenia z belgijskiego urzędu pracy o pobieranych zasiłkach. 123RF Osoby, które pracowały nie tylko w Polsce, ale również za granicą w państwach członkowskich Unii Europejskiej, emeryturę mogą uzyskać zarówno z Polski, jak i z państwa członkowskiego, w którym były ubezpieczone. Muszą jednak spełniać warunki wymagane do nabycia prawa do emerytury w tym kraju. Wypłata emerytury z innego kraju jest możliwa w ramach tzw. unijnej koordynacji systemów emerytalno-rentowych. Obowiązuje w państwach członkowskich Unii Europejskiej, którymi są: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania oraz Włochy. Dla celów unijnej koordynacji za państwa członkowskie uznaje się również kraje Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu: Islandię, Liechtenstein, Norwegię oraz Szwajcarię. Koordynacja systemów emerytalno-rentowych Polski i wymienionych wyżej państw realizowana jest na postawie rozporządzeń unijnych. Warto sprawdzić: Aktualne oferty praca za granicą – Tak więc osoba, która pracowała i podlegała ubezpieczeniom w Polsce oraz była ubezpieczona za granicą w państwach członkowskich, emeryturę może uzyskać zarówno z Polski, jak i z każdego innego państwa członkowskiego, w którym była ubezpieczona, o ile spełnia warunki wymagane do nabycia prawa do emerytury w tych państwach – wyjaśnia Krystyna Michałek, regionalny rzecznik ZUS województwa kujawsko-pomorskiego. Jeśli o emeryturę ubiega się osoba, która pracowała w Polsce oraz w innych państwach członkowskich, np. w Holandii, Grecji i Irlandii, ustalenia uprawnień do emerytury dokonują równolegle instytucje ubezpieczeniowe każdego z tych państw. Zatem jeśli osoba zainteresowana, która była objęta systemami emerytalnymi kilku państw członkowskich, spełnia warunki do uzyskania emerytury w tych państwach, może ona pobierać z nich świadczenia. Jak uwzględnia się zagraniczne okresy ubezpieczenia lub zamieszkaniaJeżeli osoba zainteresowana uzyskaniem prawa do emerytury w jednym państwie członkowskim nie posiada okresu ubezpieczenia (zamieszkania) wymaganego do uzyskania tego świadczenia, to dla przyznania emerytury uwzględnia się również zagraniczne okresy ubezpieczenia (zamieszkania) tej osoby z wszystkich innych państw członkowskich, jeśli nie pokrywają się one z polskimi okresami ubezpieczenia. Przy ustalaniu prawa do emerytury z ZUS zagraniczne okresy ubezpieczenia (zamieszkania) z innych państw członkowskich są uwzględniane, gdy prawo do tej emerytury zależy od długości okresów ubezpieczenia, a okres ubezpieczenia przebyty wyłącznie w Polsce nie wystarczy do nabycia prawa do świadczenia. Co ważne, dotyczy to osób ubiegających się o emeryturę przyznawaną według starych zasad. Przykładowo pan Jacek, urodzony przed 1 stycznia 1949 roku, ubiega się o emeryturę z ZUS. Nie posiada jednak 25-letniego okresu ubezpieczenia w Polsce (okresu składkowego i nieskładkowego) wymaganego do uzyskania emerytury po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. Zatem ZUS uwzględni mu również zagraniczne okresy ubezpieczenia (zamieszkania) w innych państwach członkowskich (np. w Austrii, Niemczech czy Irlandii) i sprawdzi, czy po doliczeniu okresów zagranicznych pan Jacek spełnia warunki do przyznania emerytury w Polsce. Zagraniczne okresy zamieszkania mogą zostać uwzględnione przez ZUS dla celów emerytalnych tylko wtedy, gdy prawo danego państwa członkowskiego uzależnia przyznanie emerytury od okresu zamieszkania osoby na terytorium tego państwa (tak jest np. w Danii i w Szwecji). – Okresy ubezpieczenia oraz okresy zamieszkania za granicą w państwach członkowskich przyjmowane są przez ZUS w wymiarze potwierdzonym przez zagraniczną instytucję ubezpieczeń społecznych danego państwa członkowskiego na formularzu unijnym – mówi Krystyna Michałek. Zobacz też: ZUS nie przyznał emerytury lub renty – jak napisać odwołanie Jak proporcjonalnie oblicza się emeryturę z uwzględnieniem zagranicznych okresów ubezpieczenia lub zamieszkaniaJeżeli do uzyskania prawa do emerytury w danym państwie członkowskim konieczne jest uwzględnienie zagranicznych okresów ubezpieczenia (zamieszkania) danej osoby w innych państwach członkowskich, to wysokość emerytury oblicza się w następujący sposób: najpierw instytucja państwa ustalającego emeryturę oblicza teoretyczną (pełną) kwotę emerytury, jaka przysługiwałaby danej osobie, gdyby wszystkie jej okresy ubezpieczenia (zamieszkania) zostały przebyte w państwie ustalającym świadczenie, następnie na podstawie kwoty teoretycznej instytucja ta oblicza rzeczywistą (proporcjonalną) kwotę emerytury odpowiadającą stosunkowi okresów ubezpieczenia (zamieszkania) w państwie ustalającym świadczenie do sumy okresów ubezpieczenia (zamieszkania) we wszystkich branych pod uwagę państwach członkowskich. Tak obliczona kwota emerytury proporcjonalnej stanowi kwotę świadczenia należną osobie zainteresowanej. Zobacz również: Pracownicze plany kapitałowe mogą nie rozwiązać problemu niskich emerytur kobiet Jakie są składniki emerytury w PolsceW oparciu o powyżej przedstawione zasady ustalana jest wysokość emerytury z ZUS. Uwzględnione są następujące składniki: 24 proc. kwoty bazowej, po 1,3 proc. podstawy wymiaru emerytury za każdy pełny rok okresów składkowych w Polsce i okresów ubezpieczenia lub zamieszkania za granicą w państwach członkowskich z uwzględnieniem pełnych miesięcy, po 0,7 proc. podstawy wymiaru emerytury za każdy pełny rok okresów nieskładkowych w Polsce i okresów zrównanych z okresem ubezpieczenia za granicą w państwach członkowskich z uwzględnieniem pełnych miesięcy. Następnie na podstawie kwoty teoretycznej (pełnej) emerytury, obliczonej według podanych wyżej zasad, ustalana jest rzeczywista (proporcjonalna) kwota emerytury z ZUS, odpowiadająca stosunkowi polskich okresów ubezpieczenia do sumy polskich i zagranicznych okresów ubezpieczenia (zamieszkania) w państwach członkowskich. Przykładowo jeśli panu Markowi urodzonemu przed 1 stycznia 1949 roku ZUS ustalił emeryturę na podstawie 15 lat polskich okresów ubezpieczenia oraz po uwzględnieniu 10 lat okresów ubezpieczenia w Belgii, polska emerytura obliczona zostanie w następujący sposób: najpierw ZUS obliczy kwotę teoretyczną (za łączny okres ubezpieczenia wynoszący 25 lat (w Polsce i w Belgii), następnie na podstawie kwoty teoretycznej zostanie obliczona przez ZUS rzeczywista (proporcjonalna) kwota emerytury odpowiadająca stosunkowi polskich okresów ubezpieczenia do sumy polskich i belgijskich okresów ubezpieczenia. W tym przypadku będzie to 15/25 kwoty teoretycznej, ponieważ pan Marek ma 15-letni okres ubezpieczenia w Polsce. Natomiast łącznie w Polsce i w Belgii – 25-letni okres ubezpieczenia. Uwaga! Powyższe zasady nie mają zastosowania przy ustalaniu nowej emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, do której prawo i wysokość nie zależą od długości okresów ubezpieczenia. Wysokość nowej emerytury w powszechnym wieku emerytalnym ustalana jest wyłącznie na podstawie polskich okresów ubezpieczenia, bez uwzględniania zagranicznych okresów ubezpieczenia (zamieszkania) w innych państwach członkowskich. Zobacz również: Niższy wiek emerytalny: czy Polacy masowo z korzystają z nowego przywileju? Sprawdź ogłoszenia: Praca Emerytura w Holandii W Holandii przewiduje się dwa źródła, z których osoba może otrzymać emeryturę. Każda osoba w Holandii, która osiągnęła wiek emerytalny, otrzymuje emeryturę z tytułu AOW (ustawa o podstawowych świadczeniach emerytalnych). Nie jest ważne, czy posiada się obywatelstwo holenderskie, czy zatrudnienie tzw. „ouderdomswet”. Emerytura jest wypłacana przez SVB (Sociale Verzekeringsbank). AOW jest to dożywotnie pieniężne świadczenie, które przysługuje wszystkim osobom legalnie mieszkającym na terenie Holandii po osiągnięciu określonego poziomu wiekowego. AOW przysługuje zatem nie tylko jeżeli ktoś pracuje, ale również wtedy, jeżeli tylko mieszka legalnie na terenie Holandii. Jakie dokumenty należy złożyć aby otrzymać emeryturę w Holandii? Legalne zamieszkanie na terenie Holandii nie jest równoznaczne z meldunkiem w GBA (Gementelijke Basis Administratie). Zgodnie z prawem emerytalnym wniosek o przyznanie emerytury należy złożyć do socjalnego banku ubezpieczeń (SVB). Trzeba wypełnić formularz zgłoszeniowy w rejonowym urzędzie gminy. W takim wypadku na sześć miesięcy przed osiągnięciem wieku emerytalnego zostaje wysłane pismo z objaśnieniami, w jaki sposób dopełnić wszelkich formalności. Należy jednak pamiętać, że świadczenia (AOW) są niestety za niskie, aby się z nich utrzymać. Regulacje emerytalne StiPP są obowiązkowe dla każdego, kto pracuje w branży usług personalnych np. jako pracownik tymczasowy. Każdego miesiąca odkładane jest 2,6% wynagrodzenia, część z tej kwoty przeznaczana jest na koszty administracyjne, reszta stanowi kapitał emerytalny. Jeśli zgromadzona emerytura jest niewielka, można ją otrzymać w formie bezpośredniej wypłaty, bez konieczności oczekiwania na wiek emerytalny (już po dwóch latach od ukończenia pracy w Holandii można wnioskować o wypłatę nagromadzonych składek). Zasada obliczania AOW jest bardzo prosta. Np. w ciągu 50 lat każdy buduje 2% swojej renty: 50 x 2% = 100% = suma renty jaka dana osoba otrzyma, zakładają, że całe życie mieszkała w Holandii. Jeśli przebywa Pan w Holandii krócej, wówczas X lat x 2% = Y% emerytury Należy jednak pamiętać, że SVB za każdym razem, w każdym odosobnionym przypadku wydaje decyzję dotyczącą prawa do AOW. Jest ona uzależniona od trzech czynników: prawnego, socjalnego i ekonomicznego. Centrum życia wnioskodawcy i jego więzy z Holandią muszą być na tyle mocne, aby rozpatrzono czas przebywania w Holandii. Czynnikiem prawnym jest legalność przebywania, czynnikiem ekonomicznym fakt pracowania w Holandii, zaś socjalnym np. nauka języka niderlandzkiego. Świadczenia rentowe i emerytalne w Holandii Osoby pracujące i przebywające w Holandii nabywają oprócz obowiązków również określone prawa, np. do świadczeń rentowych czy emerytalnych. Ważne jest zatem, alby pracować leganie i poprzez legalne biura pośrednictwa pracy. Każde biuro pośrednictwa pracy ma obowiązek odprowadzania świadczeń z tytułu AOW ze stawki brutto swojego pracownika. Dla osób, które zamieszkały w Holandii po 1 stycznia 2001 roku, możliwe jest „kupienie lat”, podczas których nie było się ubezpieczonym w AOW. Chodzi tu o lata za okres od momentu ukończenia 15. roku życia do momentu przyjazdu do Holandii. W tym celu w ciągu pięciu lat od momentu przybycia do Holandii należy złożyć podanie w SVB. Można także samemu zabezpieczyć swoją przyszłość emerytalną, np. oszczędzając pieniądze lub otwierając ubezpieczenie emerytalne u jednego z ubezpieczycieli. Jeżeli AOW okaże się zbyt niskie, a przychody spadną poniżej minimum socjalnego i brak jest innych dochodów, np. ubezpieczenia emerytalnego wykupionego u ubezpieczyciela lub renty na życie, można skorzystać z ustawy o nazwie werk en bijstand. Ustawa ta zabezpiecza socjalne minimum AOW lub emerytury. Jak widać, nie ma określonego minimum lat pracy. O otrzymaniu emerytury w Holandii decydują inne czynniki. Im więcej lat składkowych, tym większe świadczenie. Pan opłaca składki na ubezpieczenie emerytalne (premie AOW), składki na ubezpieczenie dotyczące rent rodzinnych po zmarłym (premie Anw) i składki na ubezpieczenie od szczególnych kosztów opieki zdrowotnej (AWBZ). Ubezpieczenia te nazywają się ubezpieczeniami społecznymi (volksverzekeringen). Składki i potrącenia z wynagrodzenia w Holandii Pracodawca potrąca te kwoty z wynagrodzenia i wpłaca te składki do urzędu skarbowego. Składki te wraz z podatkiem należą do tzw. obciążeń wynagrodzenia (loonheffing). Przy obliczaniu wysokości składek pracodawca uwzględnia ulgi podatkowe. Nie wszystkie potrącenia (z tych 9% ) idą na AOW. Przepisy przewidują także składki na ubezpieczenie pracownicze. Są to ubezpieczenia społeczne, którymi objęci są wszyscy pracownicy. Pan opłaca składki na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia (WW), zaś pracodawca składki na ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy (WIA). Na odcinku wynagrodzenia często nie podaje się składek na ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy (WIA), nie są więc one wówczas dla Pana zauważalne. Wysokość świadczenia emerytalnego w Holandii W Holandii często nabywane są uprawnienia do świadczeń emerytalnych z zakładowego funduszu emerytalnego. Poza składkami ustawowymi często należy również wspólnie z pracodawcą opłacać składki na emeryturę z funduszu zakładowego. Wysokość świadczenia emerytalnego, które będzie w przyszłości otrzymywane, zależy od wysokości wynagrodzenia. Co roku otrzymywać będzie Pan pismo informujące o nabytych uprawnieniach do świadczenia emerytalnego. AOW dotyczy wszystkich. Będzie Pan otrzymywać z Banku Ubezpieczeń Społecznych (SVB) świadczenie emerytalne. Za każdy rok przepracowany w Holandii nabywa Pan 2% uprawnień do emerytury (AOW). Od momentu ukończenia 65 lat będzie Pan otrzymywać stałą kwotę świadczenia emerytalnego (AOW). Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

5 lat pracy w belgii jaka emerytura